Rok 1914. Pierwszy dzień i pierwsza noc I wojny światowej. Przy drodze do małego galicyjskiego miasteczka stoi karczma, tytułowa Austeria, prowadzona przez starego, mądrego Żyda Taga. Znajdują w niej schronienie pierwsi uciekinierzy zagrożeni kozackim pogromem. Są wśród nich bogaci, wyemancypowani Żydzi z miasteczka. Są chasydzi - mistycy i fanatycy religii, nie zdający sobie sprawy z tego, co się wokół dzieje. Na tle tej barwnej zbiorowości rysuje się wyrazista postać Taga, filozofa i wolnomyśliciela, mającego świadomość nadciągającej katastrofy. Pełen trzeźwego sceptycyzmu otacza wszakże ciepłem i serdecznością wszystkich, których jego Austeria przygarnęła na tę noc. Przeczuwa, że z nadejściem dnia nadejdzie także zagłada.

Agnieszka – córka dygnitarza partyjnego jest zakochana w Piotrze, studencie UW, krytycznie nastawionym do sytuacji politycznej w kraju. Kiedy wybuchają demonstracje na uczelniach, Agnieszka pomaga strajkującym. Zostaje zatrzymana przez tajniaków, a jej ojciec – usunięty z Komitetu Centralnego. Piotr, poddawany prześladowaniom, postanawia emigrować. Agnieszka chce zerwać z rodzicami i wyjechać razem z nim.